ის თაფლისფერი თვალები შენი,
ისეთი ღრმა და ისეთი თბილი...
მინდოდა მეკოცნა შენთვის, მაგრამ
შენ იყავ ისეთი ფრთხილი,
მინდოდა შეხება შენი თმის, მაგრამ
ის იყო ისეთი რბილი,
რომ გავიხიე უკან მე
და ვიფიქრე, რომ შენა ხარ მხოლოდ აჩრდილი.
მოვედი შენთან მე და გითხარი:
წამოდი ვიპოვოთ მე და შენ ის ყვავილი,
რომელიც დაურგავს ვიღაცას შენთვის
და დგას იგი მარტოდ მარტო მოწყენილი.
წავედით ვიარეთ დიდხანს მე დ შენ
და ბოლოს ვნახეთ იგი თითქმის ფერმიხდილი,
დიდხანს ვუარეთ გარშემო, გვინდოდა მოწყვეტა,
მაგრამ დავტოვეთ იგი ფერთავსილი.
კ.ე.1999
Thursday, December 10, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment