მიძინებული აწმყო, მძინარე ცხოვრება,
არ გვარგებს ახლა მდუმარე გოდება.
ნუთუ შეგვახსენეს თავი ცოდვებმა?!
მგლოვიარე და კაშკაშა ნოტებმა
ზეცაში აიტანეს ნისლი ბოდვებმა.
გაალამაზეს ქალი ლოცვებმა.
ამჟამად ტვინი ჩემი ცოფდება,
ვერ ჩაიარეს კატასტროფებმა.
დუმილი შენი, ჩემი გაოცება,
ყოველი წუთი ახლა ოცდება.
ნუთუ ჭრილობა ჩემი ხორცდება?!
შენ მომიტევე მე წამოწყება!
შენ მომიტევე მე წამოწყება!
ჩემი ცხოვრება ღმერთში ცოცხლდება.
პირადი აზრი, ლურჯი ოცნება.
კ.ე.2008
Thursday, December 10, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment